เป็นเจ้าคุณ

เป็นเจ้าคุณ เขาว่าบุญ ใหญ่หลวงนัก
พากันปัก ใจใคร่ ใฝ่ฝันหา
ฉันฉุกใจ ในยุค พระศาสดา
เป็นเจ้าคุณ กันหรือหนา ท่าไหนกัน.

พัดใบตาล ยังไม่มี นี่พัดยศ
นิตยภัตต์ มีหมด กระโถน ขัน
สัญญาบัตร ไตรประทาน งานสำคัญ
ฉลองกัน หรูหรา จนบ้าใจ ฯ

เป็นหลวงตา

เป็นหลวงตา สนุกกว่า เป็นเจ้าคุณ
เหมือนความว่าง ดีกว่าบุญ เป็นไหน ๆ
ไม่ปรุงแต่ง สังขาร ประการใด
ล้วนเป็นไป สงบเย็น เป็นนิพพาน.

บุญเป็นเรื่อง สวยงาม กิน-กาม-เกียรติ
แต่ไม่มี ใครเกลียด ทุกสถาน
ส่วนความว่าง ว่างเสียจน คนกลัวลาน
เขาเกลียดกัน ขันจ้าน เป็นหลวงตา ฯ

เป็นพระบ้าน

เป็นพระบ้าน นั้นเห็นว่า ภาระมาก
ต้องเป็นครก เป็นสาก กันเต็มที่
หนอนสังคม มีมา ทั้งตาปี
ช่างเหลือที่ จะเป่าปัด ขจัดมัน ฯ

ฉันทนเป็น พระบ้าน มานานแล้ว
ถ้าคิดไป ใจแป้ว ไม่สุขสันติ์
มีแต่งาน เตี้ยต่ำ, ทำตะบัน
ก็ไม่เห็น มีวัน จะหมดไป ฯ

เป็นพระเถื่อน

เป็นพระเถื่อน เหมือนนก วิหคหงษ์
ย่อมบินตรง ไปได้ ทิศไหนไหน
เป็นอิสระ อยากจะผละ สังคมใด
ก็ผละได้ ทันใจ ไม่อัดแอ ฯ

เอ็นดูฉัน ขอให้ฉัน เป็นพระเถื่อน
มีหมู่ไม้ เป็นเพื่อน ทุกกระแส
มดแมลง แสดงธรรม อยู่จำแจ
ไพเราะแท้ ไม่มีเบื่อ เหลือกล่าวเอย ฯ

เป็นพระป่า

เป็นพระป่า สงบกว่า เป็นพระเมือง
ไม่มีเรื่อง แบกพรรค แบกศักดิ์ศรี
ไม่ต้องสวม หน้ากาก ผู้มากดี
มันเกิดฟรี ขึ้นมาเอง เก่งในตัว.

จะนั่งนอน ยืนเดิน ไม่เขินขัด
ไม่มีใคร คอยวัด ว่าดี ชั่ว
ไม่มีเรื่อง ยั่วเย้า ให้เมามัว
จึงเย็นตัว เย็นใจ ไม่ขึ้นลง ฯ

เป็นพระเมือง

เป็นพระเมือง เรื่องมาก ด้วยอยากเด่น
ต้องเขม่น กันไป จนใหลหลง
ต้องแบกทรัพย์ แบกศักดิ์ แบกพรรคพงศ์
เพื่อการเมือง เรื่องณรงค์ ด้วยจงใจ.

งานใต้ดิน ใต้น้ำ ก็ทำเป็น
ถึงฆ่าเข่น กันพินาศ ไม่หวาดไหว
คอยแข่งขัน มิให้ใคร ดีกว่าใคร
ไม่เย็นใจ เย็นตัว มัวขึ้นลง ฯ